نوشته شده توسط
Aydin Abadani
تصفیه اموال شرکت
مهر ۳۰, ۱۳۹۷آخرین مقالات, اخرین اخبار ۰
برای تصفیه اموال شرکت ، قانون گذار در مواد 202 به بعد قانون تجارت دو طریق تصفیه قراردادی ( یعنی اساسنامه ی ) و تصفیه قانونی را پیش بینی کرده است.
در تصفیه قراردادی، شرکا می توانند نحوه تصفیه را در اساسنامه معین کنند، بدون آنکه بتوانند مواد آمره 207 لغایت 210 و 215 لغایت 217 و قسمت اخیر ماده 211 قانون تجارت را نادیده گیرند.
تصفیه قانونی مطابق مواد 202 لغایت 217 قانون تجارت و تحت نظارت احتمالی دادگاه انجام می شود. در این مواد، راجع به آغاز و مدت تصفیه، شخصیت حقوقی شرکت، مدیرتصفیه و ختم تصفیه صحبت به میان آمده است.

1- آغاز و مدت تصفیه :

از ماده 202 قانون تجارت چتیت استنباط می شود که اموال شرکت، به محض انحلال، باید تصفیه شود. از این تاریخ، اهلیت شرکت به انجام معاملاتی محدود می شود که برای امر تصفیه لازم است و شرکت نمی تواند معاملات جدیدی در راستای اجرای موضوع فعالیت شرکت منعقد کند. ( ماده 207 ق. ت ) اختیار مدیر تصفیه نیز در همین حدود است ( ماده 674 ق. م ) گفتنی است : برای انجام امر تصفیه قانون گذار مدتی معین نکرده و این مسئله ممکن است موجب شود تصفیه سال ها به درازا بکشد ؛

2- وضعیت شخصیت حقوقی شرکت :

شخصیت حقوقی شرکت در تمام مدت تصفیه و تقسیم اموال و دارایی های شرکت باقی خواهد ماند. در نتیجه مدیران تصفیه می توانند به نام شرکت و حساب او معاملاتی را که برای امر تصفیه لازم است، انجام دهند. مدیر تصفیه می تواند شخصاَ یا با استفاده از وکیل اقدام کند. ( ماده 209 ق. ت )
از نتایج بقای شخصیت حقوقی شرکت، این است که شرکت نام و اقامتگاه خود را حفظ می کند، دارایی خود را خواهد داشت و می تواند علیه اشخاص ثالث اقامه دعوی کند یا پاسخ ادعاهای اشخاص ثالث را در نقش خوانده بدهد. علاوه بر این، اگر شرکت حین تصفیه ورشکسته شود، حکم ورشکستگی او توسط دادگاه صالح صادر می شود.
قانون تجارت در خصوص اینکه آیا شرکا می توانند حین تصفیه تغییر عقیده داده و به ادامه حیات شرکت توافق کنند، صراحتی ندارد اما پاسخ این سوال، به نظر دکتر ربیعا اسکینی در حقوق تجارت مثبت است ، زیرا شرکت در حال تصفیه، شرکتی است در حال حیات و توافق شرکا به ادامه حیات آن ایجاد شرکت جدید تلقی نمی شود ؛

3- مدیر تصفیه :

امر تصفیه با مدیر یا مدیران شرکت است، مگر آنکه در اساسنامه شرکت ترتیب خاصی مقرر شده باشد. شرکای ضامن می توانند اشخاص دیگری را خارج از شرکت یا از بین خود برای امر تصفیه معین کنند. ( ماده 203 ق. ت ) این انتخاب باید به اتفاق صورت گیرد، در غیر این صورت، دادگاه برای امر تصفیه شخصی را معین می کند ( ماده 204 ق. ت ) گرچه ماده 205 قانون تجارت ثبت و آگهیاسامی اشخاص خارج از شرکت را که به مدیریت تصفیه معین می شوند، ضروری دانسته لیکن چون برای عدم اجرای این قاعده ضمانت اجرای مدنی و جزایی پیش بینی نکرده، معاملات آنان با اشخاص ثالث، در حدود مقررات قانون مدنی و البته در حدود اختیارات آن ها در امر تصفیه، معتبر خواهد بود.
وظیفه مدیر تصفیه، خاتمه دادن به کارهای جاری و اجرای تعهدات و وصول مطالبات و تقسیم دارایی شرکت است ( ماده 207 ق. ت ) در این راستا، او باید دارایی شرکت را نقد، دیون آن را پرداخت و احیاناَ به دعاوی علیه شرکت پاسخ داده یا علیه آن ها طرح دعوی کند، خواه شخصاَ یا با استفاده از وکیل دادگستری ( ماده 209 ق. ت ) . از آن جا که قانون گذار برای جلوگیری از سوء استفاده های احتمالی مدیر تصفیه از اختیاراتش، ضمانت اجرای ویژه مقرر نکرده ، ضمانت اجرای چنین سوء استفاده ای را باید در حقوق عام به وکالت و امانت جستجو کرد؛ زیرا او وکیل شرکت محسوب می شود. مدیر تصفیه باید برای پرداخت دیون آتی شرکت، یعنی دیونی که هنوز موعد پرداخت آن نرسیده، مبالغی را نگهدارد و حق ندارد این وجوه را میان شرکا تقسیم کند. ( ماده 211 ق. ت )
ماده 206 قانون تجارت چگونگی نظارت بر کار مدیر تصفیه را فقط در موردی پیش بینی کرده است که در شرکت های مختلط ( سهامی و غیرسهامی) ، شرکای غیرضامن به تعیین ناظر اقدام کرده باشند. در شرکت تضامنی یا نسبی، تعیین یک یا چند ناظر بر مدیر تصفیه میسر نیست، مگر آنکه شرکا به اتفاق آن را پذیرفته باشند یا اساسنامه آن را پیش بینی کرده باشد.

4- ختم تصفیه :

قانون تجارت ایران، نه تشریفات تصفیه و نه طرق آن و نه آثار ختم تصفیه را معین کرده و از این رو ختم تصفیه که با آغاز انحلال شرکت شروع می شود، تا تقسیم دارایی باقی مانده شرکت، پس از پرداخت بدهی های شرکت، ادامه پیدا می کند و در این زمان خاتمه می یابد. چون مقررات خاصی در این مورد در قانون تجارت پیش بینی نشده و از این جهت که مدیر تصفیه در حکم وکیل شرکت در حال تصفیه است و مانند وکیل او باید حساب زمان تصدی خود را ارائه دهد، شرکا در حدود قواعد عام حق مراجعه به او را به مناسبت امر تصفیه خواهند داشت. البته قانون تجارت در این خصوص ناقص است و مناسبت است قانون گذار در این زمینه، مانند کشورهای پیشرفته جهان ، مقررات خاص و دقیقی وضع کند تا معلوم شود آیا برای اعلام ختم تصفیه شرکا باید دعوت شوند ؟ آیا شرکا باید حساب زمان تصدی مدیر تصفیه را تایید کنند ؟ آیا ختم تصفیه باید آگهی شود و به اطلاع عموم برسد و موارد دیگر.
دفاتر هر شرکت که منحل شده، با نظر مدیر ثبت اسناد، در محل معینی از تاریخ ختم تصفیه تا ده سال ، محفوظ خواهد ماند. ( ماده 217 ق. ت )

ثبت شرکت تاسیساتی

نوشته شده توسط
Aydin Abadani
ثبت شرکت تاسیساتی
مهر ۹, ۱۳۹۷آخرین مقالات, اخرین اخبار ۰
ثبت شرکت تاسیساتی ، تاسیسات از شغل هایی است که طیف وسیعی از زیرشاخه های شغلی را شامل می شود که به طور خلاصه و دسته بندی شده می توان به موارد ذیل اشاره نمود : تاسیسات بهداشتی ، تاسیسات حرارتی ، تاسیسات برودتی ، تاسیسات آتش نشانی ، تاسیسات تفریحی ، تاسیسات نیروگاه ، تاسیسات پتروشیمی و غیره که هر کدام از این دسته بندی ها نیز دارای زیر مجموعه های خود می باشند.
شرکت های تاسیساتی با هدف تامین آسایش و رفاه مردم، تلاش خود را در زمینه های تاسیسات دنبال می کنند. این شرکت ها متولی اجرای بسیاری از پروژه های تاسیساتی نظیر فعالیت در زمینه شبکه گازرسانی شهری، سیستم های سردکننده ساختمان و تاسیسات گرمایشی، تاسیسات و تجهیزات ساختمان ( آب، گاز ، برق و فاضلاب ) انتقال زباله، تاسیسات و تجهیزات تصفیه خانه های آب و فاضلاب کوچک، وسایل انتقال ( آسانسور، پله برقی) ، تاسیسات مکانیکی و هیدرومکانیکی سدها و … می باشند و اغلب در یکی از حوزه های نام برده فعالیت می کنند.

شما می توانید این شرکت را در قالب شرکت سهامی خاص و یا بامسئولیت محدود به ثبت برسانید. لازم به توضیح است شرکت های سهامی خاص نسبت به شرکت با مسئولیت محدود دارای اعتبار بیشتری بوده و اغلب برای افرادی که امور تولیدی، بازرگانی، عمرانی، شرکت های بیمه و … انجام می دهند مفید است. همچنین از لحاظ اعتباری برای اخذ تسهیلات بانکی، اخذ نمایندگی معتبر و یا شرکت در مناقصات و مزایدات سطح بالا مناسب است.
در ادامه ضمن توضیح مختصر راجع به این شرکت ها، به شرایط و مدارک لازم جهت ثبت هر یک از آن ها می پردازیم.

شرکت سهامی خاص
شرکتی است بازرگانی که تمام سرمایه آن منحصراً توسط مؤسسین تأمین گردیده و سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام، محدود به مبلغ اسمی آنهاست.

شرایط ثبت شرکت سهامی خاص
– حداقل تعداد سهامداران جهت ثبت یک شرکت سهامی خاص 3 نفر و حداکثر بدون محدودیت می باشد.
– حداقل سرمایه جهت ثبت یک شرکت سهامی خاص یک میلیون ریال برابر با یکصد هزار تومان می باشد.
– در بدو تاسیس حداقل 35% سرمایه به صورت نقدی باید به حساب شرکت تودیع شود.
– در صورت سرمایه غیر نقدی ( در صورت وجود ) باید به تفکیک تقویم و در اظهارنامه منعکس گردد.
مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص :
– اظهارنامه شرکت سهامی خاص که توسط اداره ثبت شرکت ها به صورت فرم چاپ شده است. 2 نسخه
– اساسنامه شرکت سهامی خاص که توسط مؤسسین تهیه می شود. 2 جلد
– صورت جلسه مجمع عمومی مؤسسین. 2 برگ
– صورت جلسه هیأت مدیره با امضای مدیران منتخب. 2 نسخه
– فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازریس یا بازرسان.
– ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تأسیس درآنجا افتتاح شده است.
– ارائه مجوز در صورت نیاز( بنا به اعلام اداره ثبت شرکت ها)
– ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری در صورتی که آورنده سرمایه شرکت اموال غیر نقدی ( منقول یا غیر منقول ) را معرفی کرده باشد.
– ارائه اصل سند مالکیت در صورتی که اموال غیر منقول جهت سرمایه شرکت معرفی شده باشد.
– انتقال مال غیرمنقول به نام شرکت.
تعریف شرکت بامسئولیت محدود :
شرکت بامسئولیت محدود، به اصطلاح شرکت دوستانه و خانوادگی است که بیشتر بین افرادی که با هم دوست و روابط مالی دارند تشکیل می شود.
ماده 94 قانون تجارت، شرکت بامسئولیت را چنین تعریف کرده است :
” شرکت بامسئولیت محدود ، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود مسئول قروض و تعهدات شرکت است ” .
شرایط ثبت شرکت های بامسئولیت محدود به قرار ذیل است :
– حداقل تعداد شرکاء ، 2 نفر می باشد.
– در قانون تجارت، برای میزان سرمایه شرکت بامسئولت محدود هیچ مبلغی تعیین نشده است. با این حال به صورت عرفی حداقل سرمایه اسمی مبلغ یک میلیون ریال می باشد. ( این سرمایه پرداخت نمی شود و اسمی می باشد ).
– حداقل تعداد مدیران ، یک نفر می باشد. ( برخلاف شرکت های سهامی اولاَ مدیر یا مدیران ممکن است از بین شرکاء یا خارج انتخاب شوند. ثانیاَ مدت خدمت آنان ممکن است محدود یا نامحدود باشد ).
– اعضاء هیئت مدیره نباید کارمند بوده و دارای سابقه کیفری ( سوء پیشینه ) باشند.
لازم به ذکر است، سرمایه شرکت بامسئولیت محدود به شکل سهم الشرکه پرداخت می شود، بدون آنکه عنوان سهم داشته یا به شکل سهام با قیمت اسمی معین و متساوی درآمده باشد.

مدارک ثبت شرکت بامسئولیت محدود
– دو برگ شرکت نامه و تکمیل آن و امضا ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران
– دو برگ تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضا ذیل تقاضانامه توسط کلیه سهامداران
– دو جلد اساسنامه ی تکمیل شده و امضا ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
– دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسس که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
– دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
– تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از دوازده نفر باشد)
– اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضا ی هیات مدیره،مدیر عامل
– تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار،مبنی بر غیر دولتی بودن آن
– معرفی نامه نمایندگان، در صورتیکه سهامداران و اعضا هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر روزنامه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن
– اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
– اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

مراحل ثبت شرکت تاسیساتی
– جمع آوری مدارک مورد نیاز
– مراجعه به سامانه ثبت شرکت ها و تکمیل اطلاعات خواسته شده
– ارائه مدارک لازم به اداره ثبت شرکت ها از طریق ارسال پستی
– مراجعه ی حضوری به اداره پس از تایید مدارک ارسال شده جهت احراز هویت و امضا ذیل دفتر و تطبیق مدارک
– چاپ آگهی تاسیس شرکت در روزنامه رسمی

راهکارهای برون‌رفت از بحران اقتصادی

نوشته شده توسط
Aydin Abadani
راهکارهای برون‌رفت از بحران اقتصادی
مهر ۷, ۱۳۹۷آخرین مقالات, اخرین اخبار ۰
راهکارهای برون‌رفت از بحران اقتصادی ، رکود اقتصادی به معنای کاهش کلی فعالیت‌های اقتصادی در یک بازه زمانی مشخص و مستمر است. رکود می‌تواند محدود به یک منطقه باشد (مثل بحران اقتصادی آسیا در اواخر دهه ۱۹۹۰) یا در مقیاس جهانی رخ دهد (بحران جهانی پایان دهه ۲۰۰۰). از مهم‌ترین ویژگی‌های رکود، افزایش بیکاری ، کاهش قیمت سهام و مسکن، بی‌اعتمادی مشتریان و کاهش سرمایه‌گذاری‌هاست

ارزیابی عملکرد کسب‌وکار
سنجش عملکرد کسب‌وکار باید به‌طور مداوم انجام شود. این کار کمک می‌کند حوزه‌هایی را که باید اصلاح شوند، پیش از وقوع بحران شناسایی و واکنش‌های مختلف را بررسی کنید. این روش‌ها برای ارزیابی عملکرد به شما کمک می‌کنند:

بازبینی طرح کسب‌وکار : گام اول برای سنجش عملکرد کسب‌وکار، بازبینی طرح کسب‌وکار است که صورت‌حساب‌های مالی را شامل می‌شود. این کار کمک می‌کند بفهمید در کسب‌وکارتان چه می‌گذرد. با بازبینی و به‌روز‌رسانی این طرح می‌توانید نسبت به ریسک‌های رکود، واکنش مناسب نشان دهید. می‌توانید از تحلیل SWOT و تحلیل‌های مالی برای مدیریت مسائل مهمی که کسب‌وکارتان را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند استفاده کنید.

تحلیل مالی: یک برنامه مدیریت مالی کارآمد، شامل برنامه‌ریزی و پیش‌بینی امور مالی بر اساس اهداف استراتژیک کسب‌وکار و بررسی عملکرد سازمان و مقایسه آن با پیش‌بینی‌هاست. برای اجرای یک تحلیل مالی باید صورت‌های مالی، از جمله سود و زیان و گردش نقدینگی را بررسی کنید. تغییر روندها را شناسایی کنید، به‌ویژه تغییراتی که ممکن است کسب‌وکارتان را به مخاطره بیندازند، مثل کاهش فروش و ببینید این تغییرات چه تاثیری بر عملکرد مالی شرکت خواهند گذاشت.

فاکتورهای کلیدی که باید در تحلیل مالی در نظر بگیرید از این قرارند:

● تغییر روند نقدینگی (مثبت یا منفی)، درآمد و هزینه‌ها

● فروش فعلی محصولات و خدمات

● میزان و گردش موجودی

● بررسی میانگین روزهای دریافت و پرداخت بدهی

● میزان بدهی‌ها و چگونگی پرداخت اصل و بهره

سایر ابزارهای ارزیابی عملکرد مالی نسبت‌های مالی (financial ratios) هستند که می‌توانید از صورت‌های مالی استخراج کنید. می‌توانید از این نسبت‌ها برای مقایسه عملکرد کسب‌وکارتان در دوره‌های زمانی مختلف استفاده کنید. همچنین می‌توانید از آنها برای مقایسه عملکرد سازمان خود با سایر سازمان‌ها استفاده کنید. عملکرد سازمان‌ها همیشه در قالب آمارها توسط دولت یا صنایع منتشر می‌شود. این نسبت‌ها در چهار گروه اصلی قرار می‌گیرند:

۱. نقدینگی (liquidity) یا نسبت دارایی‌های نقدی به بدهی‌ها

۲. سودآوری (profitability) یا مقایسه درآمدزایی یک شرکت با هزینه‌ها

۳. نسبت‌های فعالیت (activity) یا ارزیابی کارآمدی یک شرکت و قابلیت تبدیل دارایی غیر نقدی به دارایی نقدی

۴. نسبت‌های اهرمی (leverage) یا میزان اتکای یک سازمان به منابع دیگران یا قرض گرفتن برای انجام عملیات‌ها

بنچمارکینگ یا الگوبرداری: در این روش، با استفاده از اطلاعات جمع‌آوری شده درباره کسب‌وکارهایی که در صنعت شما فعالیت می‌کنند، به میانگین متغیرهای کلیدی کسب‌وکار دست پیدا می‌کنیم (مثل هزینه‌های سربار، کارکنان و ساعات). سپس می‌توانید از این اطلاعات برای مقایسه و اندازه‌گیری عملکرد کسب‌وکارتان استفاده کنید. بهتر است اطلاعات مربوط به تمام رقبایتان را در یک جدول ثبت کنید تا بتوانید در یک نگاه، همه آنها را با هم مقایسه کنید.

استفاده از مدیریت ریسک برای نظارت بر عملکرد کسب‌وکار: یک برنامه مدیریت ریسک شامل شناسایی، ارزیابی و طراحی استراتژی‌هایی برای مدیریت ریسک است. مدیریت ریسک، یکی از مهم‌ترین و حیاتی‌ترین بخش‌های استراتژی کسب‌وکار است که کمک می‌کند برای مقابله با فاکتورهای ریسک مرتبط با بحران اقتصادی، آمادگی داشته باشید. طی رکود، برای مدیریت ریسک باید عملکرد کسب‌وکارتان را به دقت زیر نظر داشته باشید، هر مساله‌ای را که به نحوی روی آن تاثیرگذار است شناسایی کنید و استراتژی‌هایی را برای رفع یا کاهش این مسائل تعیین کنید. در بسیاری از موارد، بهترین راه برای کنترل عملکرد، استفاده از صورت‌های مالی است. مثلا اگر متوجه شدید که فروشتان کاهش یافته، باید فاکتورهایی را که روی عملکرد فروش تاثیر دارند ارزیابی کنید تا بتوانید این مساله را رفع و ریسک‌های مرتبط با آن را مدیریت کنید.

فرآیند شناسایی و مدیریت ریسک در دوره رکود اقتصادی این پنج مرحله را شامل می‌شود:

۱. شناسایی ریسک‌هایی که ممکن است به عملکرد کسب‌وکار لطمه بزنند

در گام اول، به امور مالی و تک‌تک عملیات‌ها توجه کنید و این سوالات را از خود بپرسید:

● چه چیزی می‌تواند تاثیر ایجاد کند؟

● این تاثیر تا چه حد می‌تواند جدی باشد؟

● احتمال آنکه اتفاق بیفتد چقدر است؟

● آیا امکان کاهش یا حذف آن وجود دارد؟

ریسک‌های مرتبط با بحران اقتصادی می‌توانند خارجی باشند (مثل تغییرات در نرخ بهره یا اطمینان مصرف‌کننده) یا داخلی (مثل کاهش نقدینگی، کوتاهی مشتریان در پرداخت بدهی یا استهلاک دارایی‌ها).

۲. تجزیه و تحلیل ریسک‌ها با هدف برآورد تاثیرات

از خودتان بپرسید که کدام ریسک‌ها پیامد یا تاثیر بزرگ‌تری بر عملکرد کسب‌وکار دارند و کدام‌ها تاثیر کمتری دارند. ریسک‌های جزئی (مثل ناتوانی یکی از مشتریان در پرداخت بدهی) را از ریسک‌های جدی که نیازمند اقدام فوری‌اند جدا کنید (مثل اختلال در زنجیره تامین).

در حین تجزیه و تحلیل ریسک باید رابطه میان احتمال وقوع و تاثیر ریسک‌ها را پیدا کنید.

۳. اندازه‌گیری ریسک‌ها به منظور اولویت‌بندی

احتمال و تاثیر هر ریسک بر عملکرد را با سایر ریسک‌ها مقایسه کنید تا بتوانید منابعی را که برای مدیریت ریسک‌ها در نظر گفته‌اید اولویت بندی کنید. به این ترتیب، یک لیست اولویت بندی شده از ریسک‌ها در دست خواهید داشت.

۴. مقابله با ریسک‌ها به منظور کاهش تاثیرات

باید ریسک‌ها را به دو گروه تقسیم کنید: ریسک‌هایی که نیاز به رسیدگی دارند و ریسک‌هایی که به نظرتان، نیاز به اقدام فوری ندارند.

پس از شناسایی ریسک‌های مهم، باید روش‌های مقابله با هر ریسک را تعیین کنید، یکی را انتخاب و اعمال کنید.

۵. طراحی و بازبینی برنامه مدیریت ریسک

یک برنامه مدیریت ریسک نشان می‌دهد که کدام استراتژی را برای مقابله با ریسک‌های شناسایی شده انتخاب کرده‌اید. این برنامه شامل این اطلاعات است:

● ریسک‌های شناسایی شده

● سطح ریسک (از نظر احتمال وقوع و شدت)

● استراتژی تعیین شده

● چارچوب زمانی برای اجرای استراتژی

● منابع لازم

● کارکنانی که مسوول نظارت بر اجرای استراتژی هستند

جمع‌بندی نهایی باید شامل اهداف، بودجه و بازه زمانی مشخص برای رسیدن به آن اهداف باشد.

علاوه بر اقدامات ذکر شده، این راهکارها را نیز به کار ببرید: نحوه شناسایی ریسک‌ها را یاد بگیرید. ابتدا باید انواع و اقسام ریسک‌ها را بشناسید. ریسک‌ها در یکی از این گروه‌ها قرار می‌گیرند: بلایای طبیعی (زلزله و سیل)، فراگیر (آنفلوانزای پرندگان)، قانونی (مشکلات بیمه یا عدم تطبیق با مقررات)، تکنولوژی (ایجاد اختلال در شبکه)، زیست محیطی (تغییرات آب و هوایی)، مالی و اقتصادی (رویدادهای جهانی، افزایش قیمت‌ها)، بازار (تغییر در ترجیحات مشتری و افزایش رقابت)، دارایی‌ها و تجهیزات (ترکیدن لوله‌های آب، سرقت)، تغییر در سیاست‌گذاری‌ها و قوانین دولتی (محدودیت استفاده از آب)، ایمنی محیط کار (سوانحی مثل آتش سوزی مواد اولیه یا تجهیزات)، امنیتی (دزدی مالکیت معنوی، عدم امنیت مجازی)، کارگزینی (مشکلات ارتباطی، خطای انسانی، مدیریت تعارض).

مدیریت امور مالی در بحران اقتصادی
در بیشتر مواقع، وقتی بحران گریبان کسب‌وکاری را می‌گیرد، پیش از هر چیزی، معاملات را هدف قرار می‌دهد. تغییر در معاملات و فعالیت‌های تجاری نیز میزان فروش و درآمد را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. این تا حدی به دلیل کاهش اطمینان مصرف‌کننده است. کاهش اطمینان مشتری نیز ناشی از محدودیت دسترسی به وام خرید و افزایش بیکاری است. کاهش درآمد نیز به طرق مختلف بر وضعیت مالی کسب‌وکار تاثیر خواهد گذاشت، از جمله تغییراتی در سودآوری و نقدینگی. استراتژی‌های ذیل کمک می‌کنند از طریق تقویت جایگاه اقتصادی و ایجاد آمادگی برای استفاده از فرصت‌ها، امور مالی خود را مدیریت کنید.

نظارت بر کسب‌وکار
همواره شرایط اقتصادی را زیر نظر داشته باشید و ببینید این تغییرات چه تاثیری بر شما خواهند گذاشت. سعی کنید اطلاعات مالی کسب‌وکارتان همواره به‌روز باشد. با پیش‌بینی سالانه «بودجه سود»، درآمد، هزینه و سود کسب‌وکارتان را در یک دوره بودجه تخمین بزنید. با این روش می‌توانید پیش‌بینی کنید که از یک میزان تجارت، چه مقدار سود به دست خواهید آورد. همچنین، می‌توانید راه‌های جدیدی برای مدیریت بدهی‌هایتان پیدا کنید تا پول نقد بیشتری در دست داشته باشید.

مدیریت نقدینگی :مدیریت وجوه در گردش کمک می‌کند به ثبات مالی برسید. یک کسب‌وکار، حتی اگر سوددهی داشته باشد، باز هم ممکن است به دلیل کاهش نقدینگی با شکست مواجه شود، پس مدیریت نقدینگی بسیار مهم است.

مدیریت وجوه نقد این موارد را شامل می‌شود:

● مدیریت بدهکاران و بستانکاران برای حصول اطمینان از اینکه برای پرداخت قبض‌ها، دستمزدها، مالیات‌ها و سایر هزینه‌ها پول نقد کافی دارید.

● ارزیابی مطالبات، موجودی انبار، هزینه‌های کسب‌وکار و سرمایه در گردش.

● بازبینی حساب‌های پرداختنی و هزینه‌ها، بررسی اینکه کدام‌ها می‌توانند کاهش یابند، کدام‌ها توجیه منطقی دارند و کدام‌ها می‌توانند حذف شوند. این هزینه‌ها شامل مخارج روزمره، مثل کرایه، تلفن، انرژی و حمل‌و‌نقل هستند.

● مذاکره با تامین‌کنندگان برای توافق بر سر قیمت مناسب یا شرایط اعتباری بهتر.

● کاهش فاصله زمانی میان سفارش مشتری و پرداخت.

● ارسال سریع صورت‌حساب‌ها و پیشنهاد تخفیف به مشتریان خوش‌قول. درخواست پیش‌قسط.

● برقراری ارتباط سازنده با موسسات مالی.

● بازبینی فرآیندها و هزینه‌های سربار.

● کشف راه‌هایی برای آنکه از دارایی‌هایمان بیشترین بهره را ببریم، مثل اجاره دادن فضاها یا تجهیزات بلااستفاده.

مدیریت موجودی: وقتی موجودی انبار به خوبی مدیریت می‌شود، سود افزایش می‌یابد. مدیریت موفق موجودی، نیازمند توازن میان هزینه‌ها و مزایای ناشی از ذخیره موجودی است. هزینه‌ها عبارتند از سرمایه‌ای که در قالب کالا انبار شده است و هزینه انبارداری و بیمه. یکی از مزیت‌ها عبارت است از داشتن موجودی کافی برای تامین تقاضای مشتری.مدیریت کارآمد موجودی یعنی بدانیم چه کالاهایی را، کی و چقدر بخریم. مدیریت موفق موجودی، تاثیر بسزایی بر مدیریت نقدینگی و سودآوری‌تان خواهد گذاشت.قیمت‌گذاری محصولات و خدمات: تعیین قیمت مناسب برای محصولات و خدمات، نه تنها سود را به حداکثر می‌رساند بلکه باعث تقویت روابط شما با مشتریان می‌شود. با قیمت‌گذاری موثر می‌توانید از مشکلات مالی ناشی از قیمت‌های بیش از حد بالا و پایین جلوگیری کنید